Firar Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Camınönüne yine oturdum
Gecenin karanlıgında.
Gökyüzünü seyredaldım.
Hayatımızı düşünerek.
Neler geldi neler geçti bebegim..
Hangi acıdan kaçabileceğiz ki.
Birde baktım hayatım firarda...
Karşımda;
sokak lambaları aydınlatır caddeyi
Hayal ettim seni.kardeşini ve beni
Koluna girmiş yürüken caddeyi.
Gözlerinin rengini;
Gözlerimde aradım.
Nefesini odanda,
Kokunu yüregimde; Nafile..
Gözlerin,nefesin,kokun FİRAR da.

Kör bir kuyudaymışım gibi
Sahile insem dalgalardan.
senin sesini alsam.
seslenmek istesem Denizim diye dalgalara.
Sesim çıkmaz oldu.
Sesim firarda.....
Başımı yastıga koyup
Uyumak isterim nerde.....
Sabahın olmasını hiç istemem.
Nedendir bilirmisin?
Yaşamla mücadelem başlar.
Uyuyamam...
Canım sıkılır.
sesim çıkmaz olur.
yaşlar süzülür.
Uykum firarda
Gülmek isterim gülemem
Aglamayı artık beceremem.
Hayatı yaşayamam.
Acılar bize tatlı geldi hep;
Ama acılarım bile firarda
Hepsi herşey terketti beni.
Bir siz kaldınız hayatımda
Oda ne bir baktım.
Sizde... FİRARDA....