Ezilen Biz Olduk Şiiri - İbrahim Bayır

Ele şirin gözükmek için bin takla atmadım.
Doğru bildiğim yolda çamura yatmadım.
Güçsüzü yok sayıp güçlüyü tutmadım.
Neden hep ezilen biz olduk.

Çakal olup leşe atmadım diş.
Aklımda geçmedi böylesi pis iş.
Cehalete karşıydı kavgam dövüş.
Neden ezilen hep biz olduk.

Bir aşa bin aşçı karıştı.
Tadı tuzu bir birine bulaştı.
Bulaşıcı hastalık horantamıza sataştı.
Neden ezilen hep biz olduk.

Hep saçı kırları büyük belledik.
Bundan ötesini hiçmi hiç görmedik.
Gerçekleri çulun altına deh eyledik.
Neden ezilen hep biz olduk.

İsteseydim babamın parasına vururdum voleyi.
Kendini bilmezlerden yedik kalayı.
Sütten kestiler emzikli danayı.
Neden ezilen hep biz olduk.

Ben kendimi ıspat etmek zorunda degilim.
Beni asıl tanımayanlar utansın.
Gün geçtikçe BAYIR artar oldu dertlerin.
Neden ezilen hep ben oldum.