Mevzu evlat olunca akan sular durur
Okyanuslar buz keser pınarlar kurur
Bin yıl geçse de ilk gün ateşin sinemi vurur
Dillerim sustu ama yüreğim susmuyor oğul
Yiyip içsem de doyuyor sanma
Bakıp gözümün kurusuna gülüyor sanma
Aldanıp nefes aldığıma yaşıyor sanma
Sen birgün gittin ben her gün ölüyorum oğul
Her sabah doğarken kara bir gece
Gözümde hayalin susmaz bir nebze
Seni anlatır her şey rüzgarlar bile
Kalmadı sabır dayanmak zor oğul
Oğul haberin gelince dünya ahir karıştı
Belliydi gidişin şehadete koşuştu
Dediler ruhu makamına kavuştu
Beni de hizmetkârın edeydin oğul
Kayıt Tarihi : 21.6.2025 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!