Dudagımın Şiiri - Mehmet Tamer Altıparmak

Dertlilerin dilindeki
Sevenlerin gönlündeki
Dervişlerin zikrindeki
Ses benim seda benim

Al güllerin al benisi
İki gönlün tek bir sesi
Dudağımın hep hevesi
Nefis benim arzu benim

Leyla sensen mecnun benim
Dağda taş da gezen benim
Sırtımdaki yükün benim
Dertler benim çile benim

Fani ömrün iç yüzüsün
Duyguların sen özüsün
Sen gecemin pak yüzüsün
Söz benim güfte benim

Dağı delip aşan benim
Yar deyince koşan benim
Göz gözeyken coşan benim
Sen sensen seven benim

Çekilmiyor kahır yükü
Sevda değil çınar kökü
Hantal olur insan lökü
Küheylanım kişneyenim

Düşündükçe düşünenim
Ak buğdaya benzer tenim
Bundan gari mecnun ünüm

Birbirine benzer günüm
Kıblem döndü şaştı yönüm
Harmanımın çapı dönüm
Ne gecem var ne gündüzüm

Dağ köyünde mahsulünü
Atam dedem usulünü
Gördük hem de tahsilini

Aydınlığa döner yönüm
Param yok ki geçsin sözüm
Haksızmıyım iki gözüm

Dudaklarım nefesini
Mühürlüyor duy sesini
Yar gerdanda memesini