Dolunay Tevafuku Şiiri - Kara Çocuk 2

Kalbimin her atışı gençliğimin ateşiyle karışıyor,
Nurullah Genç’in dizelerindeki o derinlik gibi bir his kaplıyor içimi.
Sana Dolunay diyorum — belki de Nur’un ta kendisisin;
bir gülüşünle çocukça bir heyecan,
bakışlarında ise sonsuz bir huzur saklı.

Geçen yıl o büyük amfide, koca bir dönem boyunca
sırtımda hissettiğim varlığın,
görmediğim ama kalbimin gördüğü bir ışık gibiydi.
Her derste beni tamamlayan nefesin,
şimdi anlıyorum, kalbimin ritmini gizlice ayarlayan melodiydi.

Bugün yine bir toplantıda, tevafuk seni aynı sıraya getirdi;
arkadan düşen gölgen bir kez daha içimde bahar açtırdı,
sanki zamanın derinliklerinde yazılmış bir buluşmaydı bu,
seninle her karşılaşma ilahi bir denk geliş gibi.

Her gülüşünde içimi ısıtan, her bakışında beni yenileyen,
yıllardır tanıdığım hâlde her seferinde yeniden keşfettiğim,
gönlüme düşen bir ışık gibi, bana benliğimi hatırlatan bu sevda;
ben ona çoktan tutulmuşum.