Deniz Şiiri - Mehmet Cıngır

Bunaldığım zaman koşarım hemen sana
Ey deniz!
Bir kıyıcığına oturur,inleyen yüreğimi boşaltır,
Rahatlarım.
Sohbet ederim seninle mehtabın altında
Sabaha kadar...

Seni sabahleyin ilk ben selamlarım
Bir de martılar...
İlk ben görürüm dalgalarının
Altın sahiller ile öpüştüğünü...
Bir gün seni görmesem
Büyür özlemim yüreğimde
Senin kadar...

Özgürlük gömleğidir üstündeki mavi...
Özgürlük şarkıları söyler dalgaların.
Benimse; gönlüm, dertlerin evi...
Ey deniz!
Sen verdiğini almaz,aldığını vermezsin.
Al benim dertlerimi,gönderme geri
Dalgalarınla...
Yesin balıkların...

İçinde barındırırsın milyonlarca can;
İçindeki canlardan çıkar inci,mercan...
Ey deniz!
Bazen sakinsin,üzerine yağmur yağsa bile
Sicim gibi...
Bazen kudurursun,köpürürsün;
Sahillerin yüzüne tükürürsün...
Saniyeliksin benim gibi.

Ey koca deniz!
Kim demiş ak köpüklü dalgalarına gem vurulmaz;
Kim demiş,hiçbir güç karşısında boyun eğmez...
Rabbim isterse;
İki denizin suyu birbirine değmez...