Çıkrık Şiiri - Mehmet Cıngır

ÇIKRIK

Saldım kuyuya kovayı
Çevirdim sonra çıkrığı
Çıkrık ağırdı
Sırtı çıplaktı
Çünkü hüzün doluydu içi
Gözleri ıslaktı.

Hüzün derin bir kuyu
Çıkrıkla çekilir suyu
Ne sonu belli ne başı
Çektiğim su değil,
Gözyaşı.
Damlayınca gözyaşı toprağa
Umut olur ciğeri yanan yaprağa

Hayat derin bir hüzün
Gözleri delik delik
Sarılırken çıkrığa
Koparsa iplik
Olur hayat bir kocman
Hıçkırık.
Hiçbir işe yaramaz o zaman
Çıkrık.