ÇEKİRDEK AİLEM
Kaldıysa ebe, dede,
Baş köşeydi yerleri.
Ana baba yanında,
Ailenin SER'leri.
Oğul, kız; el göğüste,
Hizmetkar gelinleri.
Gözüne bir bakışta,
Anlayan torunları.
Heyhat! Vay halimize,
Çatlamış çekirdeğim.
Ne olmuş ailemize,
Kalmamış özlediğim.
Kabuk boşlamış kendin',
Özü kurt kemirmekte.
Öz bilmez olmuş kendin,
Biçare can çekişmekte.
Sağıroğlan sorarsa,
Bu öz kabuk tutarsa,
Aile bir gün batarsa,
Öz özü suçlamakta.
İbrahim Sağır
17 Temmuz 2011 - Kayseri
Kayıt Tarihi : 26.11.2018 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!