Bütün Gemiler Yandı

Düşmüştü bir kez toprağa cemre.
Alev almıştı yeşiller,
Bürünmüştü kızıllara,
Küllere, grilere...
Hiç kolay olmadı kalkmak ayağa,
Biliyor musun?
Sokaklar yarim oldu yokken sen.
Ve şimdi kapının ardındasın
Dönüyorsun geri, dönülmezlerime.

Kopmuştu en kalın ipler
Körelmiş, paslanmış çiviler gibi
Beton duvarlara tutunamazken ben
Kalkıp şimdi sen
Geri dönüyorsun.

Hiçliğimi yaşadım ben
Kırık dökük bir dolmuş gibi
Bir araba çöplüğünde
Kurarken hurda düşleri
Yollarıma kavuşuyorum derken
Bir sürpriz yapıp
Kapıyı çalıyorsun.

En koyu renklerle boyarken
Duvarlarımı,
Pencereden güneş davetsiz girip de evime
Çevirirken karalarımı, aklara
Apansız
Duruyorsun şimdi karşımda.

Söyle bana
Yakılan gemiler
Limana döner mi geri?