Bugün çok efkarlıyım yine.
Sanki kıyametler kopuyor.
Gökyüzünden yağmur yerine,
Üzerimize acılar yağıyor!
İnsanlar ilahi mahkemeyi unutmuş.
Pek çoğu şeytana uymuş.
Dünyayı alıp koynuna,
Ahireti hepten unutmuş!
Yıldızlar eskisi gibi parıldamıyor.
Işıkları birbirine karışıyor.
Gözyaşlarım nedeniyle,
Gözüme karışık görünüyor!
İhanete maruz kaldım ahir zamanda.
Her türlü kalleşliği tekrar tekrar tattım.
Vefasızlığın her türlüsünü görüp,
Bin bir yerimden yaralandım!
Neyse, düzelir geç olsa da pek çok şey.
Son bir bahar mutlaka gelecek.
Yine çiçekler açacak dünyanın döt bir yanında.
Çocuklar parklarda gülüp eğlenecek!
Ama ben mazlumları asla unutmayacağım.
Gözümün önüne katledilen çocuklar gelecek.
Ufukları seyrederken yaşlı gözlerle ben.
Bülbüller hüzün şarkıları söyleyecek!
Enes Muhammed
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 07:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



