Bukalemun Şiiri - Mehmet Cıngır

Ayakları oldukça kısadır ve beş parmak,
Dili yapışkan, boyunun iki katı uzun,
Kıskaç olur ayaklar ikiye ayrılarak,
Olduğu yerin rengini alır bukalemun.

Büyük bir kamuflaj ustası avını gözler,
Dört yanı eler fırıldak gibi dönen gözler,
Bir tehlike sezince kendini hemen gizler,
Taş gibi olduğu yerde kalır bukalemun.

Yeşil dallar arasında sanırsın sevgili,
Görünce böcekleri ok gibi fırlar dili,
İlkbaharda allı pulludur, yanar kandili.
Ve işini her ortamda bilir bukalemun.

Sinek,böcek ne varsa girer kanlı bir cenge,
Avını avlamak için girer renkten renge,
Yaşadığı yerde kurabilmek için denge,
Bazen yaprak, bazen toprak olur bukalemun.

Bir gözü ardındadır,diğer gözü önünde,
Fark eder tehlike ve avı hangi yönünde,
Her iki durumda kamufle olur anında,
En uygun rengi çarçabuk bulur bukalemun.

Ana vatanı Türkiye,Lanka, Arabistan,
Bazen insandır,bazen cindir,bazen de şeytan…
İştahı kabarır birden görse bir damla kan,
Sallar kuyruğu,aslan kesilir bukalemun.