Birgün malından mülkünden,
Sahip olduğun makam ve mevkiden,
Ve tüm sevdiklerinden,
Mecburen ayrılacaksın!
Yani zamanı geldiğinde öleceksin.
Tüm hırslarına kinine kibrine,
Azgınlıklarına, günahlarına,
Zorunlu son noktayı koyacaksın!
Artık imtihan bitti.
Sonucu öğrenmeye gidiyorsun.
İlahi mahkemede seni,
Yargılayacaklar biliyorsun!
Orada yapayalnız kalacaksın.
Yaptığın işlerle yüzleşeceksin.
İnkar ettiğin İslam gerçeğini,
İşte orada net olarak bileceksin!
Çok kızacaksın kendine.
Çok pişman olacaksın.
Neden inkar ettin bu hakikati diye,
Kendini sorgulayacaksın!
Pek çok duvar örülmüştü son din ile arana.
Son peygamberi kötü anlatmışlardı sana.
Herkes çıkarı doğrultusunda,
Doğruya ulaşama diye pranga olmuştu ayağına!
O yüzden kurtuluşa yürüyemedin.
Hep yalanların peşinde sürüklendin.
Boşa gitti yaşadığın dünya hayatı.
Şimdi sonsuz hayatın eşiğine geldin!
Orada tam anlamıyla uyanacaksın.
Gerçeğin farkına varacaksın.
Nasıl aptalca yanıldığını, aldatıldığını,
Pişmanlıklar içinde anlayacaksın!
Keşke dünyaya dönebilsem.
Son peygamberi kabul etsem.
İslam dinini çok iyi öğrenip,
Yapabildiğim kadarı ile yaşasam diyeceksin!
Ben bu şiiri işte tam da o yüzden yazdım.
Sana o günleri bir anlığına yaşattım.
Seni Allah için seviyorum.
Bu işi o yüzden samimiyetle yaptım!
Şimdi İslam’ı doğru kişilerden,
Ahirzamanın mukaddes çiçeğinden.
Sana gerekli olanları öğreneceksin.
Allah yolunda o nurun ışığında yürüyeceksin!
Öyle ise şimdi haydi uyan.
Son bir fırsat verildi.
Şimdi aklını kullan.
Bu son fırsattan yararlan!
Enes Muhammed
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!