Ne hakkı düşünürdü ne de halkı,
Pek fazla da yoktu kötü ahlakı…
Doğrusu çevresine yararsızdı,
Adamcağız ne yapsın, çaresizdi…
Bir toplum görse uzaktan geçerdi,
Yine de akı, karadan seçerdi…
Girmezdi, kalabalığa, topluma,
Ne şuna karışırdı, ne de buna…
Ne kamillik, ne cahillik ederdi,
“Bildiğim bilgi bana yeter” derdi…
Bir demliği, bir tabakası vardı,
Dem keşti, çay içer, tütün sarardı…
Karısı, birkaç kuzu, bir ineği,
Kovmazdı, üstüne konan sineği…
Koyunu, birkaç keçi, bir de atı,
Böylece, sürer giderdi hayatı…
Her daim kendi işiyle meşguldü,
Bizim Topuz Kazım’a yazık oldu…
Demeyin böyle “ölmüş neme lazım”
“Allah rahmet eylesin bizim Kazım…”
Batur Nafiz Tançağlar
30 Eylül 1984-Diyarbakır
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!