Bir 'Ay'rılık Öyküsü

Tam bir ay oldu...
Hiçbir şey kaybetmedi kendinden.
Hâlâ gözlerim yorgun sensizlikten.

Çiçekler saklamıştım yokluğuna
Büyütebilmek için sensizliğin var olabilme ihtimallerinde.
Tam bir ay oldu...
Soldu çiçekler.

Mevsime uyduk biz de,
Geride kurumuş yapraklar bıraktık.
Kitap aralarında saklasak yeşerirler mi?

Çingene ruhlu kadınım.
Özürler bize yakışmaz!
Eğme boynunu, gözlerini paylaş gökyüzüyle;
Bu kaşıklar kırılmaz!

Gülüşün asılı kalsın yüzünde.
Ben senin, her zaman ayakta kalmayı bilen
Kişiliğini sevdim.
Ödün verme senlerinden sakın.

Dev bir aşktı...
ve dev aşklar
Dönüşleri kaldırmaz.