Bilir misin Şiiri - Mehmet Cıngır

Nereden bileceksin merdiveni tırmanırken
Benim sokaklarda dinlenmekten yorulduğumu.
Sen orada güller içinde şen şakrak ve mutlu,
Benim her seher gül gibi sararıp solduğumu.

Elinde tahta kalemi ya da beyaz tebeşir,
Sırtın bazen soğuk, buz, un; bazen de sıcak, ter,toz
Benimse pencereme konar siyah tüylü baykuş.
Parçalanır beynim, her gün indikçe çelik balyoz.

Sen orta şekerli kahveni yudumlarken, sana
Masmavi denizlerde daim mutluluk dilerim.
Ben yalnız bir ağacım,yağmur yağdıkça ağlarım
Kim bilir belki bir gün, gün doğar ben de gülerim.

Sen nereden bileceksin yanımdan her geçenin
Bana anlamlı ve farklı gözlerle baktığını.
Bilir misin sen, güneş gibi parlayan gönlüne
Gönlümün nasıl biraz daha hızlı aktığını?