Gönül de pencere kalmadı gülüm,
Ben baktım görmedim, bende vaz geçtim.!
Kolaya kaçmadım, ucuzdan bıktım,
Sabiyi aradım, bende vaz geçtim.!
Seneler sırtımda, yük gibi durdu,
Özümü yitirdim, doğru kayboldu,
Gönlüme dur dedim, aşk da kudurdu,
Temelden sarsıldım, bende vaz geçtim.!
Milli diyerek, soygunlar marifet,
Çalıp da yiyenler, olur etiket,
Aptallar sürüyle, şükür ibadet,
Sürüden ayrıldım, bende vaz geçtim.!
Kula kul olanlar, çoğaldı mabet,
Bu böyle gidiyor, degil isabet,
Uyuyan malesef, budur kıyamet,
Bunları saymadım, bende vaz geçtim.!
Edepsiz ekmeğe zehir katıyor,
Zalimler memleket, vatan satıyor,
Vicdansız gölgede, serin yatıyor,
Adını anmadım, bende vaz geçtim.
Harami soygun da, düzen el verir,
Uğursuz çalıyor, müslüman denir,
Rehberi başta, el ayak öptürür,
Ben buna kanmadım, bende vaz geçtim.!
Konuşmaya korkan, yarın unutsun,
İki yüzlü mervan, yaltakcı olsun,
Miadı bunları, dünyalar duysun,
Kula kul olmadım, bende vaz geçtim.!
27.09.25 / Saat 11,40
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 27.9.2025 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!