Bahar Gözlerin Şiiri - Mehmet Cıngır

Ben azgın denizlerin gemisiyim tuz kokarım
Yandı mı gözlerim bahar gözlerine bakarım.
Mutlu olur,huzur bulurum ben senin yanında
Beni çeken bir koku bir letâfet var kanında.

Sen güz bahçemde filizlenen son,bahar çiçeğim
Gül kokunu su gibi yudum yudum içeceğim.
Ey yâr gül yanakların taze açmış nar çiçeği
Alev alev kor gözlerin sanki ateş böceği…

Ben denizden gelen bütün fırtınaları yendim
Bir öksüz vardı ki sana tutkun işte o bendim.
Sert esti başıma balkan rüzgârı çok yorgunum
Savursa da sert rüzgâr,ben sana hâlâ vugunum.

Sen kimseye benzemezsin ve hâlâ en güzelsin
Dilerim adın dualar gibi göğe yükselsin.
Unutma beni olursa bunlar son satırlarım
Unutmam seni ben kabrimde bile hatırlarım.

Yaz kış beyaz güller açar kahverengi gözlerin
Batsa da bazen öksüz yüreğime hâr sözlerin
Ayırma bahar gözlerini gözlerimden gülüm
Gelirse bahar gözlerinden gelsin bana ölüm.