Babadan Oğula Şiiri - Hacı İbrahim Sağır

BABADAN OĞULA

"Kalk oğlum bak, baban gidiyor" diyordu annem,
Bilmem, yanmadı sinem.

Çocukluk işte yatıp uyumadım koynuna,
Sarılmadım boynuna.

Görmedim hiç babamı aylar aylar geçti de,
Dönen kuşlar göçtü de.

Benim çocukluğum işte böyle babasızdı,
Yaşım içime sızdı.

Köylük yerinde kimse adımı belletmedi,
Bilen belli etmedi.

Şehire göçtük, ben de ilkokula yazıldım,
Sıra sıra dizildim.

"Baba top al" yazarken babam gurbette idi,
Bilmezdim ki; ne idi.

Babama mektup yazdım, Almanya adrese de,
Kafam dank etmese de.

Emekli olunca da babam temelli döndü,
Benim de okul sondu.

Yıllar yıllar geçti, okul bitti teker teker,
Bizi de gurbet çeker.

Nasip ben babama doymadan gurbete geldim,
Yurdumu sıla bildim.

Ben babamı görür oldum izinden izine,
Hasret kaldım yüzüne.

Hacı İbrahim SAĞIR
10 Haziran 2015