Ayrılık Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Ayrılık üzerine kurulmuş yaşam
Kopmadan olmuyor, olunmuyor
Kuşlar bile ayrılıyor yuvadan
Uçmadan olmuyor, olunmuyor
Ayrılık bir gem, kader seyis
Bazen hayaller bazen yeis
Umulmadık kıyılarda gezer görürsün
Hasretten deryalarda yüzer durursun

Önce bedenler kaybolur gözünden
Sonra eller sallanan...
Uzaklaşır görürsün hızla
Tanıdık köşeler senden
Kıtaların yükü çöker üstüne
Dönemezsin de geriye
Bilirsin neden bilirsin neden

Issız yatak odalarını
Eksik yanının buğusu kaplar
Nemli hıçkırıklarını zaman yutar
Ne elin uzanır bir el uzanır
Zamanlı zamansız sol yanın acır

Ayrılık kokar her olgunluk
Gidenler ayrılır kalanlar kopar
Zamanın tortusu yürekte soğukluk
Olanda başlar gerçek ayrılık