Antalya En Sevdiğim Şehir

Antalya’m cennete naziresin
Dünyada eşi bulunmaz bir hazinesin
Sana çirkinlikler küskündür,
Ayın güneşine,güneşin ayına üstündür.
Antalya’m,Sen yeryüzünde birsin
Henüz yazılamayan bir şiirsin.
Çok şey söylendi güzelliğine dair;
Fakat tam olarak anlatamadı seni hiçbir şair.

Antalya’m,sen en güzel renk,
En güzel desensin,
Sana rakip yine sensin.
Ilgıt ılgıt esen meltemin
Şimdi güneş doğuyor,
Yağmur yağıyordu demin!

Ben Antalyalıyım ve
sana sevdalıyım Antalya’m!
Sen benim sevgili eşim,
Uzatmalı sevgilim,
Antalya’m,sevda güneşim!
Sen benim arım,balım,peteğim;
Antalya’m,çiçeğim,dalım,gülüm…
Hayat bulur anka kuşu gibi kucağında ölüm…

Yer mavi,gök mavi,deniz mavi…
Düşüncelerim masmavi!
Antalya’m Akdeniz’in koynunda bir incisin
Mehtabınla,yıldızlarınla,güneşinle
Mübalağasız dünyada birincisin!

İlk bakışta göze çapar tarihin dokusu
Dolduruverir genzimi limon kokusu…
Beydağlarında kar,
Güzelliğine mehdiyedir sahillerinde rüzgâr
Dağların doruklarında sis,
Açar koyaklarında nergis…
Havan, suyun…düşüncelerim gibi tertemiz
Pırıl pırıl koynunda Akdeniz!
Kadın Yarı eskilerde kaldı,
Şimdi onun yerini güzellikler aldı.
Tophane’de ne güzeldir çay içmek ah!
Kalmadı şimdi Kadın Yarı’nda günah.

Antalya’m,
Ben Ferhat,sen Şirin;
Ben Kerem,sen Aslı;
Ben Mecnun,sen Leyla;
Ben uyku,sen rüya…
Ben senin içinde değil,
Sen benim içimdesin.
Ne zaman seni düşünsem,aklıma deniz gelir
Antalya’m,seni sevdiğimi dünya âlem bilir.

Ayva sarı,nar kırmızı,
Turunç,turuncu; güneş sarı
Bilen bilir; bilmeyen bilsin aşkımızı!
Antalya’m,
Her mevsimin bahardır,yazdır,
Ne söylesem,sana azdır.
Aşkın yüreğimi dağlayanda,
Ben varım her çağlayanda…
Senin bir adın da çağlayan,
Ben,senin için gülenim,
Senin için ağlayan…

Antalya,içimde akan bir nehir.
Antalya doğduğum,
Antalya doyduğum,
Antalya ağladığım,
Antalya güldüğüm,
Antalya, aşkından öldüğüm,
Antalya en sevdiğim şehir…