Allah'ım Şiiri - Kalemin Hüznü

ALLAH’IM!

Boynumu bükünce nefsim kul oldu
Huzura gelecek yoldur Allah’ım!
Yanıp tutuştu da kalbim kül oldu
Sonsuz ummanına daldır Allah’ım!

Mahzunum Yâ Rabbi kapına geldim
Bağrım çatlamıştı susuz bir çöldüm
Şefkatinle açan gonca bir güldüm
Garibim yüzümü güldür Allah’ım!

Yaralı biçare sarıldım sana
Varlığın sığınak oldu bu cana
Çareler aradım hep yana yana
Kalbimden bu hüznü kaldır Allah’ım!

Sırat-ı müstakim kıldan incedir
Emirleri çetin yol keskincedir
Aşık gönüllere nurdan kancadır
Cemal’in görecek hâldir Allah’ım!

Bulmak için seni diyarlar gezdim
Uzakta değilmiş yoklukta sezdim
Vallahi ben artık kendimden bezdim
Zatını ruhuma buldur Allah’ım!

Kalemin Hüznü