Ah!... Ömrüm... Şiiri - Ercan Yıldız

Gece gözlerimi kapayınca,
Uğultular yağar göklerden...
Ateş alev ırmaklar çağlar yüreğimde
Yıldızlar küs, ay üzgün, yağmur dinmiyor
Bir ezgi savruluyor dudaklarında gecenin
Hüznün uzayan saçlarında, özlemim kanıyor
İçim yanıyor her gece, kimse bilmiyor...

Her gece uçurumları başucuma koydum,
Yüreğimle ağladım, sel olup çağladım,
Rüzgar olup estim çığlık çığlığa...
Uzun ayrılıkların dağladığı sevdalarda,
korkunç alevler içirnde kaldim...

Umutlarım kırıldı her iç çekişmde,
Düş bahçelerimde çiçekler üşüdü,
Yıkıldı yıllarca kurduğum hayaller,
İçimde tutsak kaldı geçen günler.

Ne bir haz kaldı içimde nede bir umut,
Söndü yıldızları gözlerimin birler birler.
Bir hasret ateşi düştü ki yüreğime,
Külden ateş, ateşten alev, alevden kor oldu.

Ah! ömrüm, gencligim ey sevdigim...
Hayallerimi umutlarımı,
kayıp mezarlara gömdüm.
Yüzüme sper ettiğim göiüşlerimi ve acılarımı,
Sevdalı bir kurşun kanadına bağladım,
Sana gönderiyorum sana...

15/05/2020-ELAZIĞ