Ada Martısı Şiiri - Ayfer Ceylan

Soluklan bir kalp atımı;
dünya durur, iç âlemin konuşur o anda.

Uykusuzluğuna gelsin dalgınlığın,
gecenin perde aralığından sızan
eski bir sır gibi.

Hazırlıksız, biraz da buruk olsun;
çünkü hakikat,
en çok hazırlıksız ruhlara görünür.

Avuçlarına al kalbini;
sıcaklığını duy, titreyişini dinle.

Harf harf söyle “bitti” diye içine;
her harf bir arınma,
her hece bir vedadır aslında.

Kanıksa… özümse… sonra da benimse;
zira insan,
kabul ettiğini dönüştürür,
dönüştürdüğünü taşır.

Sonra “bittimizi” alıp incitmeden,
mavi bir düş kâğıdına sarıp sarmala;
çünkü mavi,
ruhun hafiflediği renktir.

Fırlat içinin denizine…
ne bir dalga sesi kalsın geriye,
ne de bir ada martısı;
sadece sessizliğin kanat çırpışı…
ve içindeki sonsuzluk.