Acaba Şiiri - Necip Çibuk

Acaba ben ölümüyüm,
Hissetmiyorum yanımdakı,
yangını...
Birileri birşeyler taşıyor.
Gözlerim görmüyor bunca
soygunu....
Yaşım genç yanlışlara,
isyanım var ama,
Sanki olmuşum yılların,
yorgunu...
Acaba sakinleştirici
iğnemi yaptılar.
Suskunluğumu bozamıyorum.
Beni asmazlarmıydılar,
Ben yapsaydım bunca
vurgunu...

Ya beni anlamak
mümkün değil,
Kendimi kaybetmişim,
Delice dolaşıyorum.
Sen birilerinin önünde
eğildikce eğil.
Dedim ya ben ölüyüm.
Kulaklarım tıkalı,
Komşudaki top seslerini,
insan çiğlıklarını duymaz oldum.
Gözüm görmüyor komşu
ırağı,
Çünkü bende var olan,
Amerika merağı...
Zamana uydum.
Çocuklarım konuşuyor.
Bende çıt yok.
Dedim ya ben ölüyüm,ölü....