Vecdi Murat Soydan'a
bir şair yazamam dediği anda
maziyi düşünür izler yazdırır
masum duruşuyla titreyen canda
mecalsiz bükülen dizler yazdırır
beyninde uğultu zirveye erer
sabrın yaylarını dirsekde gerer
sorar bu ıstırab ne kadar sürer
ümidsiz cevablar sözler yazdırır
su verir saksıda begonyasına
Isyandan kaçınır boş dünyasına
kalbine saplanan en son yasına
yangın akabinde közler yazdırır
hayalî ufkunu maviye boyar
beyazda bunalır siyahda ayar
sevdiğinden ancak intizar duyar
bir cırtlak ses (1) , sonra tizler yazdırır
yoldaşıdır onun çile ve keder
yüzüne gülmemiş bir kere kader
o sinirle kalkar şehri terk eder
tabiatda dağlar düzler yazdırır
umutlu vaktinde titreme başlar
çarığına dolar çakıllar taşlar
yanağa süzülür çilekeş yaşlar
bahtına ağlayan gözler yazdırır
pusuladan siler şark’ı, şimali
kalbinde tozunur aşkın kemali
hatrından çıkar mı yarin cemali
hasretle yandığı yüzler yazdırır
ilham alemine daldıysa bu dem
izânı yerinde kaldıysa bu dem
Aydın bile şair olduysa bu dem
kabukdan sıyrılır, özler yazdırır…
(1) Hanımefendi’yi tenzih ederim.
Aydın Bayrakdar, Kasım 2015.
Aydın BayrakdarKayıt Tarihi : 9.11.2015 14:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!