Mine Kul Şiirleri - Şair Mine Kul

Mevsim kıştı ılık bir meltem okşadı saçlarımı
incir kokuyordu elleri...

Kelimeler taşırdı kuyruğunda
sanki hepsi birer gül demeti
bense güle revan olmuş bülbül...

* nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı
ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı *

bir segah makamı dolanıyor dilime
ardından yırtılıyor perdesi zamanın...

yüreğim gamzededir deva bulamam
yarama başka merhem,derman aramam
ey geceye eş gözlerin gamzeli sevdalısı
ey gözlerimi devirdiğim gecemin sabahı
Leyla’ya Mecnun’dan gayrı sevda haram...

bir şiir
alıp getirir seni bana
bir şiir
kafiyeden uzak
uyacak bir adımı olmayan
kimsesiz...

yar yar diye seslenirim sana
yarım kalmışlığımla, yarım kelamlarımla
başka nağme yaraşmaz lal olmuş dilime
başka urba eğreti durur üzerimde...

yar yar diye seslenirim sana

ey sevgili…
dinle şu kanunun telleri
nasıl şikayet etmede
ayrılıklardan dinle...

her dem yokluğunda azalırken

Nefesin kesildiği anda gözlerini yakarak süzülen' ilk' damlanın adıdır Vâveyla...

kalp dediğin dört odacık
hangi odada unuttun beni...?

benim zindanım etten, kemikten

Ey yüreğim...!
bir yetmedi dört odacık yaratıldın...

Şu fani dünyada
geldi geçti zaman
her odacığına bir ayna astın...

I

biz seninle...!
dallarının ucu bucağı olmayan
gövdesinde sevgi barındıran
olmayacak yerde çiçek açmayacak

günün döngüsel dansı
ay sahnedeyken
güneş seyirci koltuğunda alkış tutuyor...

tan ağarmadı henüz
gökyüzü gri