İç Anadolu Bölgesinin, Bozkırı olan YOZGAT’ın Şefaatli İlçesinin Hamzalı köyünde 1338 (1922) yılında doğan Fazlı YILMAZ; 1934 Yılında Şefaatli Mektebinden mezun oldu.1942 yılında, 3 yıldan fazla sürecek olan vatani görevine başlayan Şair,ilk şiirlerini de bu yıllarda yazmaya başladı.“Ordumuz Şanlıdır” şiiri bir derginin açtığı yarışmada birinciliğe layık görüldü ve ödüllendirildi….
Askerlik dönüşü, 1946 yılında evlenen şair; Ankara Büyük Adliyesinde çaycılık ve 1958-1959 yılları arasında Kırıkkale’de kahvehane işleti 1960 yılında Şefaatli İlçesine gelerek, burada da 2 yıl boyuncA kahvehane ve pastahane işletti…
Hayatı; yoksulluk,acı ve çilelerle geçen ve kendi deyişiyle “Gurbet icat edin FAZLI gülmesin” “ Mekânı olmayan ben bir füzeyim” diyecek kadar sıla ve aile hasreti çekerek çalışan şair, 1963 yılında doğduğu Köyü olan Hamzalı Köyüne yerleşerek, toprakla uğraşmaya başladı…
.Bu arada; 6 çocuğundan birini kaybetti ve bu yoğun duygular için’de pek çok deyimi kaleme aldı...
Ancak imkansızlıklar nedeniyle TÜRK Kültür hayatına aktaramadığı tüm şiirlerinin, bir kitapta toplanmasını, oğluna bıraktığı bir notta dile getiren Şair, 1984 yılında Hakkın Rahmetine kavuştu ve yine kendi deyişiyle “Evveli ahiri sevdiği..” TOPRAĞIN //koynuna// girdi…
Eserleri
BOZOK YAYLASINDAN ERCİYESE (şiir)
Kar çiçeklerine belenmiş
Balarılarıyla
Döşeğin kara kışta
Bu tahtaboşa seren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!