Ankara Şiiri - Ömer Kara

Bir gece vaktiydi sana geldiğim
Gecenin kalbinde tandın Ankara
Mavi semasında mana bulduğum
Zamanı deviren andın Ankara

Şu harap gönlüme mührünü vurdun
Gözlerime dalıp, elini verdin
Anne şefkatiyle ruhumu sardın
Ben kılıçtım, sende kındın Ankara

Cananım olarak ben seni buldum
Yüzüme güldükçe yeşerdim soldum
İşte yokluğunun esiri oldum
Bana hayat veren candın Ankara

Sen düştün dilimde her bir sözümde
Aşkın ateş olur yanar özümde
Kim ne derse desin benim gözümde
Zamana yayılan şandın Ankara

Bekle beni zamandan borç alarak
Geleceğim sana, izin bularak
Yüreğimde kaldın hırsız olarak
Fıtratımı çalan sendin Ankara

Ankara... Ayrıyız bahtımız kara
Ankara... Hasretin içimde yara
Ya al beni sana cananın eyle
Yâda Ulus meydanında çek dara

19 Ocak 2006-Ankara

Kul Seymani